|
ESMARRIR, verbe |
[T-L : esmarrir ; GD : esmarir ; AND : esmarir ; FEW XVI, 535b : *marrjan] |
S'esmarrir. "Se troubler, s'inquiéter, être troublé, être inquiet" ... |
| - | Part. passé en empl. adj. "Troublé, inquiet" ... ... ... ... ... ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|